Dostlar Üstüne bir Teras Baladı / POEM

İnsanlar konuşmalı,

Bir teras esintisi

  Dost sohbetine sızıp karışmalı.

Dostlar toplamalı yıldızları 

  Parlak paltolarından soyup

Sermeli üşüyen tanın cılız kızılına.

İnsanlar görmeli

Tüm sıfatlardan ayrılarak

keskin kalıplardan sıyrılan 

 Kan kadar akışkan ve sıcak 

Simalarının aksında dostlarını.

İnsanlar bilmeli

 Sırlara rağmen 

Sırrını anlayarak ve dahi 

  Onda onu kabul görüp

Sarmayı dostlarını.

Bir terasta yıldızlar dönerken

  Ve gök giyinirken tan kumaşını.