Gece, sevgilim / POEM

Gece benim mihrabım
vurgunu olduğum
cananım.
Gölgende büyürken
kör oldum,
ikisi birden feda olsun.
Sarıp sarmalarken beni
nefessiz kaldım,
varsın ölüm öpücüğün bu olsun
Hikayenin sonu böyle kalsın.
Örtülmüşüm
sara sarpa,
aşığım sana.
Duysan ya beni.
İzlerdik çarşaf gibi denizi
anlatırdım sana
ne güzel yansıman
ben bir seyirci
sen ise bir asuman.