Sikiştanbul / POEM

Sokak bir açmaz bahane

mavisi bir nota gece

Susuz bir yokuş koşusu 

içtiğim kaçıncı kadeh.

İstanbul ne gavurlara

ne şefaatçilere yar 

bir ah bizanstan sokaklarında

ya da görse tükürür suratına

her hüküm sahibinin 

fetheden ulu han.

Tepeden tepeden baktım

bir mor ceset sabah Haliç 

canavar ayazması al karı

 doğurdu 

durmadı hiç mi hiç. 

Bir bozuk saat tıkır tıkır

Edirnekapı koca bir ağlama duvarı.

Meyhanesinde oturur dertli papazlar şehrin 

papaz olduklarını ölünce anlayacaklar.

Yemek masası dostlarla

hepimiz bir telden çalarız.