Mazideki Katile / POEM

Zordu ne çok zordu 

dokunmadan öpmek.

Ah ki ne zordu

sevdim demeden sevmek.

Yandı kanatlarım

İçimde bir haset

bir gülüş atsın 

kahkahalar bürünür acılarım.

Söner koru kinimin kendime 

bir şey dese bana ilgili benimle

sonra yine coşar intihar melekleri

o ipi geçirir sonra itmez taburemi.

Zordu ne zordu

onunla yaşamak 

Yaşardı ruhum

bedenim bir şeylerin diyetinde.

Zordu ne zordu

sıyrılıp çıkmak 

Bir katil tipinin ellerinden uçmak.

Nedir kin mi koca bir kırgınlık mı 

bence hiçbiri sadece unutmak.