Leylak / POEM
Leylakların üstüme dişli sinekler gibi
Konduğu gecenin ilk deliğini açan o
Gökyüzü hırkamı düğmeleyemedim.
Ruhumda bir yetimin sırtındaki kırbaç izi
İstanbul'un ahşap evlerini yakıp dağlayın beni.
Kadife mavisi sabahın gölge bırakmaz.
Yorumlar
Yorum Gönder