Eminim / POEM

Eminim, yürüdüğünde çiçekler açar 

Açmıştır, yaralarım kan kızıl çiçeklerden 

takmıştır, süslü bir kız cocuğu elbisesi gibi

ne kir, ne hüzün yüzü görmüştür.

Yalnız şapşal bir mutlulukla sarılır cesedime

kefenim. Yok bir dua edenim.

Yok belki bile kefenim. Yok belki yaram.

Çiçeklerden mi incindim.

Çiçeklere mi bilendin. 

Çicekler mi deşti derini de binlerce kez geberdim.

Evet, geberdim ve incindim ve bilendim.

Dünya yanar

ama illa serin bir rüzgar eser.

Kuru otlar yağmura kadar

aklımızdan yine yeşil geçer.