İstanbul'da / POEM

Taştan zarif mi zarif

minareleri dizili sırtlarında

tepelerin her biri ayrı nurdan latif

binlerce ezan yankılanır aynı anda

Gümüş boyunlu güvercinler 

istavritiyle birebir

kubbesi aşkın fark etmez

ya cami ya da kilisedir.

Bir metrobüs camında kafan

Haliç köprüsünden geçerken

 izlersin şehri,

paslı mı paslı tellerin ardından

 yarım yamalak Galata,

Ayasofya baklava desenli.

Metrobüs Mecidiyeköy.

Cebinde iki bira parası

sevişceğin kadının mesajı

yanında nursuz bir amca

Ne şehir, ne binalar

ömrün yularını çek sen anca.