Fazlası / POEM

Sessiz bir dalga,

geri çekildi

yine ilerledi bir tek kendi var

kayaları yalıyor,

şehrimi,

ayaklarımı eritip kendine kattı.

Adım dalga,

ruhum deniz sallanıyorum.

Balıklar sırtımda,

çöp, bira şişesi kapağı,

maske, mavisi göğü biriz.

Eskilerden zerre bir şey yok.

Ne eski bir Cadillac ne de elbisesi sultanın.

Sarayburnu yok, Kadıköy yok

ben yok.

Dalgalar dalgalar,

denizin, rüzgarın, yerin ve göğün

dalgası İstanbul yok.

Sessiz değil artık,

ses yok, fazlası var.