Mutluysan Öp Beni / POEM

Bir yankı içimde

çarparak şekilleniyor

bir ses olup kulağa

yalnız ağlamaklı geliyor.

Moru turuncuyu sen mi bıraktın?

Gözlerinde gördüğüm batış senin bilirim.

Ruhunda bir acı var mı ya da yangın

bu gök ve toprakta birbirimizle sevişelim.

Kısık bir şarkıda duyulmayan söz

sokakta görülmeyen yüz, tutulmayan el.

Ruhunda bilinmeyen yerlerde sızlar 

bir başkasıyla öpüşürken.

Bu maviyi sen mi bıraktın.

Bir şal gibi üstüme aldım

bu yeşili, griyi de mi istemedin

neyi bıraktıysan bugün giyindim.

Kasıklarımda ter,

yakar sırtımda açtığın oluklar

kanım tuzuna 

etim ruhuna karıştı

mutlu musun?

Mutluysan öp beni.