Unuttun / POEM
Yataktan kalkamadım yoktun
kalktım, uyudum, kalktım.
Sokakta bir tanıdık yüze muhtaç
yürüyordum yoktun, dolandım,
yürüdüm, döndüm, yok.
Ne sesin vardı, ne bir kelamın,
bilirim şen şakraktın ve şahı akşamların,
yandım, içimde hasret ve bir tek tavanım,
olurdun, ne olursan olsun, orada bile yoktun.
Beni,
beni,
unuttun sanırım.
Unuttuğun gecelerden geçtim.
Seviştiğimiz kanepeyi hala kapatmadım.
Yorumlar
Yorum Gönder