Sevişmekten / POEM

Dünyayı gördüğüm ilk yarık

boynunda bir kolye yangın ışık

Deniz ve gök aynı renk soluk mavi

yanan turuncu ısıtmıyor içimi, soğuk.

Tepenin başında harabe bir yerdeyim

kubbesi çökmüş, 

ağaçlar bitmiş dibinde duvarın

şehir önümde cayır cayır.

Ne yeşili yeşil yaprakların

ne de şehirde bir canlılık.

Sessiz bir tantana

ölüm gibi doğum

ey Tanrım

bu harabe mabet sana olan inancım.

Ne şiirler böyle sıkıcı biter

yazan da sıkıcıdır çünkü

bilirler her şehri nasıl yazmayı

bilmezler sevişmekten yorgun düşmeyi.