Yaşamaya Ara / POEM

Bilmez misin?

Ne yollardan geçiyorum her gün

ne binalardan, ne gölgesinden insanların

bir metrobüs içinde bin 

dışında milyon surat 

her dönüşünde tekerin

birbirimize girmiyorsak 

karışmıyorsa aklım ondan..

Bilmez misin?

Ne yollar arşınladım

tutmak için hayatta seni

bilmezmiş gibi davranma.

Köprüler,

minarelerinden ezan beş vakit

İstanbul ve kuyruğuna bastığım

her ucubesinde saklı yüzüm

bin, milyon, milyar sesim

her seferinde farklı gidişim,

dönüşüm farklı

değişmese de istikametim

her gün başkasına benzer etim

çürür gider kalmaz ismim.

Kalmasın isterim.

Geçerim bin defa aynı yerden

her şeyim aynı sanırım değil

yakarken güneş sağ kolumu

dinlediğim şarkılarla ibadet ederim.

Avcılar, Çekmece,

Afgan biri ne de ben.

Edirnekapı, Levent

çirkin binalardan daha çirkinim.

İzmir Yalı, bir küçük kafe.

Seviştim gece,

içtim gece,

çalıştım gündüz,

küfrettim.

Sırtım çok fena 

oturmazsam ölürüm.

Öpmezsen siyaset havlarım.

Ne yollardan geçtim,

sen uyu diye.

Uyu da dinlen ki yorul.

Yorul ki dinlen.

Bilmem bilmem

İstanbul mu hasta etti beni.

Düzelir miyim burada?

Minareler biz olmasak

bir ağaç gövdesi mi?

Bilmem bilmem insanlar mı garip

nuru eksik bir cani şiirle mi galip?

Bilmem Yusuf mu yaşasın?

Bilmem değer mi yaşasın?