Temmuz / POEM

Üst üste yığılmış 

dört insan eninde tomruklar

eski zaman masallarını

rüzgarlara taşıtıyor.

Arada kulağıma esiyor ağıtları.

İhtilaller,

  biten otlar,

   karakış ve Temmuz'un kanı karışıyor

bergamotla.

Oturulsun diye çakılmış

bir ahşap sandalyede

küflü tomruklarla, 

 güneşin heba ettiği bahar yeşilini soluyorum.

Jüpiter ve Satürn parlarken

Aliotti'den kalma koca çamların ardında

Tireli Hamza Ağa'nın dükkan çatısının altında hülyalarla boğuşuyorum.