Tortu'dan Mikro Kurgular - 4
Sabah ezanı şehrin üzerinde kümelenmiş loş ve bulanık bulutları yararak dağılıyordu. Eş zamanlı başlamayan yedi caminin çağrısı semada birbirlerine değiyor ve aynı hızda geri sekiyorlardı. Bu uyumsuzluk, uzun zamandır tavana bakan Edip'in hoşuna gidiyordu. Yerden normalinden epeyce yüksekte duran yatağında sırt üstü uzanıyordu. Kafası yatağın dışında boşlukta duruyor, sol eliyle sol göz kapağını iki parmağı arasına alıp derisini koparıncaya kadar yukarı doğru çekiyordu. Yüzünün yarısına sokak lambası değiyor, diğer tarafı ve sol eli hariç tüm bedeni gecenin kadife karanlığına sızıp yedi caminin ardışık başlayan ezanlarına karışıyordu.
..
Birisi odasının kapısını tıklattı.
..
Sol göz kapağıyla oynadığı elini yatağın örtüsüne uzattı ve kendini çekerek doğruldu. Kafasını boşlukta tutmak için saatlerce üzerine fazlaca yük binen boynu karıncalanıyordu. Sağ eliyle ensesini hızlıca salladı ve yataktan çıktı.
..
Kapıya doğru yürürken yatakta uzandığında sadece yüzüne vuran ışık bütün bedenini adeta tanımlıyordu. Bütünlüğünü odaya belletiyor, karanlık odada sarı bir hareket olarak var ediyordu Edip'i . Kapının önüne geldi. Kulağını kapıya dayadı. Kapı tekrar tıklatıldı.
..
Edip'in kulağı hala kapının soğuk yüzeyindeydi. Kapının arkasında duran kişinin de kulağı tam Edip'in kulağını koyduğu yere denk geliyordu. Kapı tekrar tıklatıldığı sırada Edip olmayan kişi biraz daha meraklandı. O da kapıyı, kendi olmayan, kapının arkasında bulunan kişi tarafından çalındığını düşünüyordu. Edip olmayan kişi tekrar yatağına doğruldu. Güneş kadar parlak odasında yatağının içine girip yorganını nefes bile alamayacak şekilde üstüne çekti.
..
Edip kapıyı açtı.
..
Etrafına bakındı. Açtığı kapının arkası kapkaranlık bir odaydı. Yıllardır bu evde yaşıyordu. Bu kapının arkasına hiç bakınmamış gibiydi. Odanın içinde yürüyordu. Kapıyı kimin çaldığına mı bakıyordu yoksa tamamen ışıksız bir yerde yavaş yavaş kaybolmanın zevkini mi yaşıyordu belli değildi. Görünmeyecek kadar karanlığa gömüldüğünde sıcakladı. Terlemekten hoşlanmazdı. Yorganını çekti. Sabah güneşi odasının içine doğmuştu sanki. Sol gözü zonkluyordu.
..
Yataktan çıktı.
Yorumlar
Yorum Gönder