Bay Kara, Amfora / POEM

Bay Kara, karalar çalınası,

o ne tiz bir vaveyla ki 

doğduğum amforada bana takla attırdı.

Bay Kara toprakla yıkanasın,

neden sürekli amforamın başındasın?

Bay Kara, kız kardeşlerimi tutamıyorum.

  çıkartma buradan bizi, geri sokamazsın.

Bay Kara, gün gün dolaşır, 

  toprak çömleklerde bir avuç guraba birbirine sırnaşır.

Kar lapa lapa, 

      kıyamet gırla, 

         postal başımızda tepinir.

Allah'tan belanı mı istiyorsun, dedi komşu.

biz çömlekte yaşarız en azından amfora daha iyidir.

Mesele ne çömlekte yaşamakta 

  ne de amforada aslında.

Korku ve küf,

   ekmek küfü hem de

çömlektekilerin midesinde.

Bizimki korku ve küfür

 biri dilimizde diğerini kusmak üzereyiz.

Gıcır gıcır gıcırtı,

 hapur şupur dalgalar şır şır.

Ne oluyor?

Hem çömlekler hem de amforalar

Bay Kara'nın gemisinde.

  Bir yere gidiyorlar 

Komşu! 

  Koşun! 

Bay Kara boylatacak bize dibini okyanusun!

Allah'tan belanı mı istiyorsun, dedi komşu.

Adam bizi gezdiriyor yahu!

Amforam ah canım amforam,

  çıkışın yok mu?