Görse / POEM

Gözlerim, gözlerim,

uzun otlar arasında

sallanır onlarla kuru etim.

Gözlerim, neredeyim?

Başım yukarda dik,

ellerim cılız hafif, sade kemik.

Ayaklarım vıcık vıcık,

leşlerle karışık bataklıkta batık.

Ellerim ah ellerim. Cılız ve sade kemik.

Uzun otlar sarı, 

uçlarına ne bir meyve saplı

ne de dibinde bir küp altın,

gümüş de olur tuğralı.

Uzun otlar bazen yeşil,

kırmızı damarlarla bezeli

kaygan urgan. 

Uzun otlar bazen dil, pürüzlü,

salyasıyla kaplayan.

Otlar uzun hep de,

 insan

kısa, bücür, otlar içinde üryan.

Bir çıksa ağaç tepesine

seyretse ovayı

insan boyunda otlarla kaplı,

her bir köşesinde bir ağız,

bir delik, sisli dağ eteklerinde.

Dişleri de belli olur uluyan kurdun,

dik, keskin parıldayan yamaçları uçurumun,

tüyleri guguk kuşunun, kanlı.

Çıksa işte tepesine bir ağacın da görse.