Bok Bordosu / POEM

Karşıdan karşıya geçerken

ortasında iki yolun 

insanlar konuşuyorlar 

biri vurulmuş yukarısında sokağın.

Bir kafenin içinde oturuyormuş,

dışardan vurulmuş 

fakat kırılmamış camlar.

Tutup ikna etmek istedim.

Ben vurmadım!

Vuruldum! 

Yatıyorum bak ortasında,

yatağım çarşafım kurumuş kanım.

Bok bordosu, kuru.

Kuru dudaklarından döküldü birinin,

"iyisi mi gitmemek lazım"

Nereye gitmemek lazım!?

Deniyor, anlatmıyor, deniyor ama.

"Oralara.." "Nerelere!"

Hani, birbirlerini yedikleri,

ıstakoz gibi, bir kemikli et gibi

yedikleri yer. Kafeler.

Dışardan vuruldum.

Bok bordosu kanım, kuru.

Ne anlatıyor, ne kafesi?

Siktiğimin çaputçusu.

Karşıdan karşıya geçiyorum,

iki yolun ortasında durdum 

arabaları bekliyorum.

İşe geç kalıyorum, suratımı ayarladım.

Bir kara köpek yakaladı paçamı,

sırtına attı beni, kanalizasyonuna indik 

şehrin. Tüm şehrin boku bokum,

kanı kanım.

Akmaktayım.