Katli Vacip / POEM

 

Vahşice katledildim.

Serin sularında yoğrulduğum evim

bensiz ne kadar da nahoş

ve itici.

Şunlar ve bunlar,

söylediğiniz bir dize söz

meşrulaştırmadığı gibi sizleri

paha biçilmez benliğinize de iyi gelmez.

Ben bilirim.

Bilirim ki yoktur benden büyüğü.

 

Gözler önünde diri bedenim

ezilir kendi gölgesi altında.

Özlem duyduğum kişi

çoktan gömdü göbek bağını

düşlerindeki şatosuna.

Tellallığı da bana kaldı.

Dinleyin beni,

arşınlarken karanlığı

ödünç aldığım meşalemle.

Zamanı geçmiş bir hikâyedir kaleme aldığım.

 

Mümkün değil

bana gebe kalan toprağa kavuşmam.

Bir uzantıdır bedenim

ilişiği kesilmiş hayasızca.

Yol bilmez âşık nefsiyle sarılmalı

bana giden yola.

Ta ki o zamana kadar,

sözüm sözdür.

Katli vaciptir naçizane bedenimin.