Ölmeye Küsmek / POEM

Mor yanı etinin,

kurumuş bir göz, böceklenmiş,

onun odağı neresi belli olmayan bebeği 

karşımda oturmuş bana bakıyor otobüste.

Benim de mavi yeşil derim,

muhtemelen kurtlanmış açık beynim

onun zihninde bir yer eder

tanışmaya, ortak ucubeliğe.

Çirkinler, çirkinler!

Kanatın birbirinizi

ışıktan ruhları bile küflenene kadar 

ıslatın tüm iğrençliklerinizle.

Sonra oturun,

hanginiz daha küsse ölmeye

O başımıza belalar açsın.