Dizimde uyur devler / POEM

Uçurumları doldurur 

zeytin çekirdekleriyle 

Bir kahvaltı sofrası bitmemiş.

Çaylar soğumuş. 

Kırık bardakların ağız kısımları 

Dudağımın yarısı sallanır. 

Kediler yalar dilimi.

Masada biberlerin yanında 

Bir gözüm.

Yumurtanın üstüne düşmüş. 

Salyalı devler uyur dizimde.

Gürültüsünden uyuyamam 

göz kırpışının kedilerimin.

Devler ne zamandan beri buradalar.

En son bir içim geçmiş.

Ne olduklarını bilmem.

Dilleri yok ki söylesinler.

Bir milyon kedim.

İki milyar mıydı?

Aman bu devler ne zaman gider?