İntiharın Yılı / POEM
Fezadan bir adam bir iki kahve
ellerim soğuk, ellerim hissiz anne
ağzım kurumuş o kadar duadan
ve gözlerim çamur, donuyorum rüzgardan.
Kurumuş, ıslak.
Buruşuk, tazecik.
Bir iki şeysiz ve her şeyin kokusu burnumda.
İnansam belki bu kadar içten olmazdı.
Dualar çalışıyor bir şekilde.
Beni yıldızlara gömdünüz
Köklerinde domateslerin kıvranıyorum.
Bir iki üzümde denk gelirsek
dersin benim oğlumdu.
Bir yerlerde
Bir otelin terasında
bir iki yüz bin dolar.
Yıldızlardan parke taşlarına
Bir iğrenç bok çuvalı.
Yorumlar
Yorum Gönder