Ölüm 21/ POEM

Kapısının kolunda koca bir ağız. 

Üç dişi kalmış bir şeyler tıslıyor. 

Hayvani, daha ziyade korkmuş bir kedi dili.

Bir şeyler diyor. 

Seslerin harfi yok. 

Fakat.

Kulağım irkiliyor kedilerdeki gibi.

Kulağım anlıyor. 

Kalbim hızlanıyor. 

Çıksam dışarıda bir dünya iş.

Kalsam evde bir dünya iş.

Evim de sokak gibi.

Evler neden toprağa gömülmez. 

Çürür her yanım yaşadıkça. 

Ölüm bile yaşamaya muhtaç.