Döndüm / POET

Elleriyle, titiz,

kara, patlayan gözleriyle

didik didik yedi beni

sinekler, midesiz.

Örümceklerimle bir bir

istila ettim kentinizi,

uslu, kuru, neşesiz.

Her larva bir hastalık,

her cinayet bir fiyasko,

heykellerin yüzü beyaz ve asık

bense bin mememle ortalıktayım,

ilk defa bu kadar ışıkta, canlı ve açık.

Geri döndü, geri, diye diye

dolansın, diline dolasınlar beni ve

inlesin gök kubbe,

çıtkırıldım tanrılara sıçrasın kötü namımız.

Beyaz bacaklarına bok,

ütülü takımların üstünde

bir taç gibi duran kabız yüzlerine kan ve

kentlerine veba, sıçrasın!

Sıçradığımız yerde bin parçaya bölünüp,

yeşerelim ve 

dikenli sarmaşıklarla kör edelim,

yırtarak gözlerini. 

Gözleri üstümüzde olanların.

Gitti, gitti diye ağıtlar duyuyorum,

ayaklarımın binlercesini sürüyorum 

yollarına, 

sütüm ve kanım karışıyor gözyaşlarına,

akıyor kanalizasyonlarında daha da 

kirlenerek güya..

Fareleri besliyorum.