Uçurum Parlıyor / POEM

Ellerimi bağladım,

ağzımdaki dili kesip attım. 

Bacaklarım titriyor, normal mi?

Atlamaya hazırım.

Dur, süt kokuyor.

Uçurumun kenarında 

kayaların arasında göze gelmez sarısıyla bir çiçek

bana bakıyor.

Ben ona.

Bir yel kopmuş elem ellerinden

 feryat çağlıyor,

  bir gecenin bir gündüzün şalını giymiş.

Öyle bir kahpe, güneş her yerden sızıyor.

Uçurum ışıldıyor madencesine,

 gözlerim, gözlerim, gözlerimin ardı yanıyor.

Sustum. Attım dilimi. 

En deli duvarına vuracağım şu mahpusluk yerimi,

bahşettiğiniz. Sevmedim.

Paramparça bildim, birleştirenlere özenmedim. Bir kafese sığdıramadım.

Bilemedim. Bilmedim.

Kanım akıyor.

Bacaklarım titriyor, normal mi?