İğrençlerin Duası / POEM

Gidiyor bendekiler

benden bildiklerim

avcumda, midemde,

dişlerimin arasında.

Sonbahar kadifesi 

usulca tenimde geziniyor

irinle vaftiz ediyorum sonbaharı,

ucundan damlıyor kevser

ağzında buluyorum mağaramı

ıslak, dişleri etime batıyor

sızlıyor ama hatıralar taşıyor

saçlarım da böyle okşanırdı.

Kış, zemheri

bilmem bildiklerimi

kurum, çapak gözlerim

o cadı karısının elleri

gök kubbeyi sarsar

yıldızları birer birer 

bit gibi ezer

o cadı karısının elleri

hayalarımı sağıyor.

İçindeyim,

bahar, dal, pazen, basma

neşe kahkaha sanki

güneş yırtınırcasına dans ediyor.

Bilirim ki anca kurutur,

hırpalar, hırpalasın bizi.

Kavrulalım,

dikenlerim kurusun, sertleşsin,

vebalı meyvelerimi çiğnesin atları,

gölgesinde köklerime gübre diye

serptiğim döllerimi yalasın keyifle

ehli keyften, mermerden tanrılar.

Vebalı meyvelerim ballı olur.

Yaz, uzunca geceler günler,

bir tabakayla örtünsün mavisi

delikanlı güneşin altından saçları

dökülsün ve kabuğu sıyrılsın

doğursun etten kandan fahişemizi.

Doğursun da bilelim ismini anamızın.