Yallah Mars'a / POEM

 Sancılar sancılar çekiyor

adına felsefe demişler.

Yontarak dağlayarak

kapatır ne kadar varsa

karanlık dedikleri açıklık.

Dağlarda mesken tutup

ölümsüzlük için kudururlar.

Bir de tiksinip üstelik

tenden gayrı sığınacak kabuk mu var?

Gemiler gemiler geçer damarlarımdan,

onlar buradan kalkıp öteki tarafa geçmez.

Kıyılarla sular, dağlarla bataklık,

gözle rahim arasından sıyrılıp

kamil insan çıkmaz.

Biz bizden ancak

ter olarak akarız.

Bok olarak çıkarız.

Ölümlü bedenimi

toprağıma serp.

Doğmadığım yıldızlarda

hayat değil ancak ölümsüzlük var.