Kızıl Elma / POEM
Kızıl, çürümüş
diriltmeyen elmalar
bir bütünde çirkin
huzurda huzursuz
sağlıkta hasta.
Kızıl, çürümüş bir parça
kopartıldım.
Baba, babası
ürperdi fırlatılmama
bir başıma.
Dünyaya yakın,
anama,
kanayan ağızlara
dil bilmez.
Depremlerin altında,
balon balon derisinde bir köylünün
dilinde ıslak gecelerin
yatarım veba meyveleri dolgun dallarımla,
ve dişlenmiş memelerimle.
Yorumlar
Yorum Gönder