Dönüş Yolu /POEM

Babamın dizinde yatıyorum

gözüm penceresinde arabanın

ağaç dalları, yapraklar, sızan mavi

arşa değen dağlar, kırmızı damlar

bir o yana bir bu yana kuşlar

eteğinde deli divane dağların.

Babamın gözleri bende

burnumun soyulmuş derisinde

kenarındaki bir düzine çilde

gözlerimdeki hüzünde

anneminkilere benzeyen 

onun gözleri annemin saçında

saçları rüzgarda, 

saçları dağ başlarını korkutan masal

Havva bilir

ve nice kadınlar...

Ben de bilirim anlatır geceleri.

Babamın dizinde başım

camından arabanın ağaçlar geçer geçer

hepsi tek gibi, hepsinden onlarcası

geçer mavi tozlanır geceye bilenmeden

kavuşarak kızarır, söner yol bitmez,

biter.

Kokusu binanın,

rutubeti,

sokağın sesi, evim, odam...