Ölüm Yemyeşil / POEM

Elmalar serili dibinde

kimi kendinde kimi pestil.

Ellerimle dirilerini seçtim

ellerim bile diri değil.

Rüzgar esse düşse meyvelerim

ham, olmuş, gözlerim de dahil

anca çürür kalır toprağa yük 

filizlenmez geri etim ki

bizde bir tek ölüm yemyeşil.