Korkunç Ayak Sesleri / POEM

Korkunç ayak sesleri geçmişin

bir bedenin yere çakılışı kulağımda

kulağımızda.

Sağ olsunlar bir bırakmadılar anlatmayı

nasıl düştüler, nasıl yürüdüler

biliriz,

kolay da silinmez o sesler.

Hala damlıyor kanı onun.

Her damlasından adamlar, kadınlar

ne olduğunu bilenler bilmeyenler

peydahlandı. Serpildi, açtı.

Savrulup uçtu,

dillenip konuştu,

yoruldu.

Anamız mağarasında horul horul uyurdu.

Uyandı gölgesi gidince,

uyandı 80 bin memesindeki yavrular 

büyüyünce.

Uyandı uyanıkken.

Korkunç ayak sesleri 

kim ola ki.

Kimler..

Ta başında un öğütenler

ateşte pişmiş eti kırka bölüp 

otuz dokuzunu yiyenler

öyle bir devrildiler.

Kanından peydahlandık,

etinden,

gözlerin hala görür gözlerimizde.

Yalnız bilmelisin ki ey ulu bilmem ne

ölen sadece bedenin olmayacak.