Atlayacağız / POEM

Bilirdim ne olabilir en fazla çocukken 

Ki öyle erken büyümüşlük mutsuzluğu

bunlar bir şey bile değildi, inan.

Ne oldu da bunları yazmak istedim

İstediğim bir şey varsa o da atlamak

atlamak şu eşiği önce sen tamamen inan!

Arka balkonda bir şey vardı.

Motifli bir halı, yıldızlı gece, o Avcı.

Kardeşimin anlamadığı suçlar

ve suskunlukla dövülmüş çelikten bir dil.

Arka balkonun baktığı ara

Neler gizledim oraya.

İlk kez orada hissettim

Bir bok olmaz.

Üstüme kat kat giydirildi. 

Her katı için ne de minnettarım.

Anlayacağız. 

Eşikler de ne ki.

Atlayacağız.

Ölmek de ne ki.