Domates / POEM
Domates fidelerinin altında
yıldız tozundan bir dev
Elleri toprakta.
Şimdi kanından canından bir pıhtı düşer
Toprak ana ne mutludur.
Ellerim uzanır dağlar ardına
Ki ellerimi tutmasan ellerimden ne fayda.
Bir iki gün daha.
Sanki geçmez sanırım.
Yorumlar
Yorum Gönder