Bağbozumu / POEM

Ağaçlarının ortasında kayıp bir sübyanım

Gözlerim çapaktan, akıntıdan yalnız ışığı seçer.

Işık görmediğim çıplaklığımı sergiler diye 

Nemli dallarının altına, kıvrılarak yatarım.

Dikenli sarmaşıklar kanatır derimi

Kabukları sarı kan koklarım irini

Toprak çürüt ve ört ucube bedenimi

Altında belki bedenimden ayrılırım.

Güneşin evcilleştirdiği diyarı istemem

Üzüm katresinden âmâ olup 

Meydanda parçalayarak saklayan kumaşları

Tenimden damıtarak tenimi

Ulaşmak isterim bağın köklerine