Ölü Devler / Poem

Ölü devlerin diyarından sesler
işitirim, titreşerek erişir işittiğim.
Titreyerek inleyen hemcinslerimle
Titrerim, inlerim, salyalar saçarak.
Çamura batık, bataklıkta ne ayık
ne de uykudayım.
Üzerimde devlerin nefesi
Tenimde bir nem. Tenimde devlerin
 teri, irini, yapış yapış kanı.
Toprağa içkin, topraktan çıkmışım
çıban gibi topraktan.
Sert sebzelerin üstünde çıkan
Boğum boğum filizler gibi
Etten kemikten kandan bir çıban.
Gözlerim yalnız ışığı seçer
Ejderhaların ağzında patlayan
Terbiye edici harıl harıl, parıl parıl
Ateşin korkutan ışığını seçer.

Ölü devlerin diyarına sırtını dönüp
Topraktan sıyrılıp, ayaklarının üstüne basıp
Kafa dedikleri şeyi omuzlarının üstüne koyarak
Dağlara hicret eden
Mermer heykeller gibi iğrenmeyi bilen dostlarım var.
Dostlarım ölü devlerden tiksinir ve kaçar
Dostlarım ölü devlerden korkar.