Suçun Bedeli / POEM

Nefesin kesilircesine art arda sırala,

dizmeden,

gütmeden kelimelerini bir araya.

Göstermeksizin titrek sesin arkasında

sakladığın o

köşeye sıkışmışlık hissini.

Ses olsun, hoştur bulunsun.

Söylemek için boş bir an olmaksızın

veya arsıza meydan bırakmaksızın,

haydi birlikte söyleyelim.

Söyleyelim dönüp baktığımızda

gördüğümüzden nasıl korkmadığımızı.

Bağımız çözülmeksizin koşup

hayasızca güneşe karşı,

anadan üryan.

Güneş vururken

boğum boğum ayrılmış bedenimize,

nasıl söyleriz

hayat verendir bizi yakan diye?

Aman, gizlenelim hemen

kaçanların, göçenlerin,

yükünü sırtlanıp

gölgesine iz edinenlerin yolundan.

Bilmez misin bunlar

ardına bakmadan yürüyenlerdir.

Döner evren merkezine içkin,

başı döndükçe sanrıları aşkın,

riyakar ruhu, üslubu taşkın.

Yalınlığın gölgesine sığınırım,

korkuna muhtacım.