Dost'a / POEM

Bir defa dahi çevirmedim

sırtımı, yüzümü,
Vefa ile baki gönlüme
dost bildim özünü.
Sesin sesime  karıştı
kuşluk vaktine kadar,
bilirim derdime hemhal
arkamda bir dostum var

Mühim değildir bu belki onda
İnsan insana fark eder.
Söz söz üstüne bir konuşmada
hep sohbet değilmiş meğer.

Darılma bana, çevirme hiç
sırtını, yüzünü.
Cefa ise çektik beraber,
canına can bil özümü.
Gün ola görmezsen eğer
kimseden bir dirhem yarar
Bilmelisin ki kalksan da düşsen de
arkanda Yusuf'un var.