Dem Yolcusu / POEM

Tiksinirler,

  kaşınır ve illet ederler görseler bizi. 

Biz ki kızıla boyanmadan uçamayız

bilen bilir ismimizi.

Kırk hane yayılmışız yurda,

bağrına ok saplı ceylanlar

döner gelir kapımıza.

Geyik olur, ağaç olur ne olursa olsun

tanırız birbirimizi 

kelamın sırrında,

bağın damarlarında,

ezilişinde üzümün.

Sevinme, kurtuluştur bize ölüm

kinle çektiğin oku saplasan da.

Bilmişler mıy mıy gerinir,

  duymaz kulakları duyar küfrümüzü,

gelirler gökten fetih ordusu

biz ise çamurlu suyun karşı köylüsü.