Mantis, Çoğaldıkça Gebermeliyiz / POEM

Mantis, her köşe başında,

Mantis, ellerini kaldır göğe.

Koç indirmezler senin için

gözlerine baka baka öldürmelisin.

Mantis, devasayız,

kanı vahşet sananları

 dumanla terbiye etmeli.

Dünyaya öyle yayılmalı ki

ödlerini patlatsın annemizin sesi.

Şanıyla şereflensin saygısız bedenlerimiz

küçük tanrılara dert bir bizim iğrençliğimiz

Toprağa ekili başlar kurtlandıkça 

çoğalalım Mantis.

Çoğaldıkça gebermeliyiz.

Şehirleri süslesin cesetlerimiz.