Bozuk / POEM

Ufak tefek düşük yüksek

taşları beyaz gri beton İstanbul

elim yüzüm ıslak terden nemden

neremden tutarsan tut bir balık

balkabağı turuncu pembe derim

derin dertsiz gözlerimde İstanbul

Bilen bilir ayaklarım şekilsiz yamuk

tüy kadar hafif balta tırpan tut

sürü sürükle gezdir ek ekebildiğince 

tohum yırt ulaş arşa arsız İstanbul

Susuz yaz sarı sıcak kavruk mülteci

ensesinde ödenmemiş ter her zerresi

midesinde haram helal ne varsa İstanbul

Elim dilim gözüm kara dilim yarık 

yaralı sesi meydanların inim inim Taksim

Gümüşsuyu Kadıköy ve tenhaları dolu

düşman düşene mermi gaz su İstanbul

Seviş serin Gülhane'de ıslak donu 

pekmez kasıklarıma tacı cihanın sultanı

hem cellat hem şehzade boğulurum

dirilip yüzbin kere insan donunda İstanbul

Cankuratan Fatih Soğanlı Kartal

yiğit deli çulsuz asıl kentli asil doğ doğrul

bilinmez sokaklarda muşta ye yedir ölüm

kanını emen tebliğden yüzü nur pudrasına 

dili ham çiğ sığ ulvilikle makyajlı pipi

maymunlarla savaş kurtul adım adım 

İstanbul