Düz Adam Bildirisi / POEM

Vay be,
hiç bu tarafta bulunmamıştım.
Oysa durduğun yeri
görmeden tanır,
bilirim nasıl bir mekan olduğunu.
Gelmez oradan böyle esintiler.
Makamı arızalı
çalar ezgilerin.
İçinde bulunduğun
verveleyi,
şekli bozuk dizeler izler.

Öyle olmadı ama değil mi?
Karaya vurmadan
doldu yelkenler,
esinti vurmadı
ıslak tokadını.
Sadece sen vardın
ve ardında bıraktığın
birkaç lakırdı.

O zaman bildiriyor düz adam
kızılın bağrına
tanık olduğunu.
Vurgun yaptığı yerin
yanı başında kaldığını.
Eşkiyalığın dağa çıkmadan
dağdakini indirdiğini ve
yangının
 kıvılcımsız
  alevlendiğini.

Tutuşursa birden her yer
zaman kalır mı
piri şah etmeye.
Neye bulaştığını bilsen
dalgalanır mı deniz
bendine.
Cevapsız kalsın.
Suskun kadın
arsız olsun.
Başa gelene
sitem olmaksızın,
vardığın yerde beni bulasın.