Kaybolmalıyım / POEM

Bu evden ve de bu evrenden 

bir an bile düşünmeden 

kaybolmalıyım hem de hemen

ve neden bile demeden

üst baş bir şey eklemeden 

çekip gitmeliyim erkenden.

Suya, 

   yola,

       dağa,

           Plüton'a

varmalıyım uğramadan sana.

İlk kez öpmeden seni oralara

kaçmalıyım.

Bacaklarımız titremeden,

   seslerimiz karışmadan,

       terimiz kurumadan

 bir an bile durmadan,

    sevmeden seni gitmeliyim.

Yoksa, 

   biter bir gün. 

Sürmez öyle akıldaki gibi kendimi bilirim.

Akış değişir,

   menzil geride kalır,

      gitmek ıstırap mıdır bilmem ama

    zaruridir her halükarda 

benim gibiler için.