Kırgın / POEM

Sen ne kadar desen de

o kadar sevdiğini,

O öyle bilmez, bilemez,

sevilmemiş ki.

Çekinir başkasından

kimseyi kırmaz, kıramaz.

Bir sana yüz bulduğundan

kırılmadın sanar, anlamaz.

Kalp öyle bir şey ki ne ince.

Kal böyle lâl hep incinince.

Değmez, o halden bilmedikçe

sözünde saklı sevgin ne desen boş.

İster anlar, isterse anlamasın hoş.

Ağlamak zamanı geçti.

O nice sohbetleri yel aldı esti.

Şimdi tınısı kaldı o da zihnimde,

yüzü de silinir mi, görmesem.

Dokunuşunu unutursam belki fikrimce.

Bir banktayım önümde mavilik,

Kuleleri, minareleri dik, insanları eğik.

Binlercesi önümden geçti gitti,

kimse fark etmedi şu yatan ceset delik deşik.

O nice sohbetleri yel aldı esti.

Çürüsün elleşmeyin o can çoktan geçti.

Kalp öyle bir şey ki ne ince.

Kal böyle lâl hep incinince.

Değmez, o halden bilmedikçe

sözünde saklı sevgin ne desen boş.

İster anlar, isterse anlamasın hoş.