Pencereler Kapılar / POEM

Pencereler dar, geniş, yuvarlak ağızlı.

Şehrin üstünde pembe bir duman,

kızıl gözlü mavi ağızlı bir ejderha dumanı.

Pencereler dar, geniş, yuvarlak ağızlı.

Hepsinin içinde ne cengaverler saklı.

Ne hikmetler, ne bilgi, ne kadim kelamlar.

Sıralansalar tek tek okurum, okudukça

katlanır korkum.

 Korkarım elinde bir küre tutandan.

Her tuttuğunu bit çitler gibi ezenden,

sesinde bir garip tını saklı sanki hepsinin.

Bağır bağır bağırıyorlar yüzüme.

İşte korkarım onlardan. 

Korkum bıçak biletir.

Ölmemektense ölmek yeğdir.

Kapılar uzun, kısa ve yekpare kemikten

kapılar uzun, uzadıkça gökte bir ucu

taa oradan aşağıya dizili merdivenleri.

Kapılarda bir ben,

ağır umutsuz. 

 Ağır hasta.

Öleceğimi anladım.