Acımalıyız Zamana / POEM

Durup gece zifirisinde

düpedüz ortasında bir sokağın,

 bir parkın, çatı katının

yığılıp yıldızlara uzanmalıyız. 

Aklımıza o resim,

   o şiir ve o şarkı gelmeli

göğe bakmalıyız.

Yanımızdan geçerken zaman,

ona ıstırapla değil acıyarak bakmalıyız

sevgilim biz sevişirken zamanı tutmalıyız!

Ne var dünya dünyaya kalsa,

yaratılan ve yarattıklarımızla boğuşsa dursa.

Biz yine saf tutmamalıyız ve unutmamalıyız ki

bizi harcarlar en ufak hatamızda.

O şiir eskimedikçe

  o şarkı dilimizi hala döndürüyor

     ve sema bizden yanayken 

acıyarak bakmalı zamana. 

Çünkü onu insanlar yarattı.