Madam de Prie - Poem

Ölümsüzlüğe susadığım şu sıralar
sıram gelmez ki öleyim
haykırayım kim gelip geçti
yere kıvrılıp ilan etti kalacağını
sarıldığım görünmez ağlar
tanımazdı yalvaranı
zira sonun  habercisi
yürüyen bir ağaçtı.

Düşmek için
dans etmek gerekir önce,
şık kıyafetler ve abartılı bir gülümseme.
Sormadan kimse
ayrılmalı cümbüşten,
kahkaha atmalı
görünmeyen düşlere.
Tüm kudretime bürünerek ayrılacağım
solmadan göğe erip
yerimi alacağım.