Oda, Ofis, X / POEM

Mutfak, mutfak

aç konuyu sonra kapat.

Gırla derde bir gram matrak,

illa çözülürüz biz de 

sizde yine beş karıştır eminim

o kabız surat.

O taş, katı, çatık kaş hiç inmez

hep havada ve bir an bile oynamaz ki

ciddiyetten gayrı düşmüş demesinler

o çağın adamları o çağın adamlarına.

Kibir, hiddet ve "ilelebet" ile yoğrulmuşlar

ve yormaya and içmişler bizi.

Pek de bilmişler.

Öyle bilmişler ki,

pornosuz öğrenmişler sevişmeyi

ki öyle de kalmayıp inletmişler

çocuk sesiyle her yeri ve bunlar

durmamış ve her şeyi ya yemişler

ya da sikmişler.

Öyle bilmişler ki,

ona a buna b demişler

b'yi a'dan ayırıp ardından 

mateme girip bir de 

ağıt tutturmuşlar.

Kural, kural, kaide.

Onların değil 

fikir, sokak ve üniversite.

Disiplin, mükafat, ceza.

Hitler kesilir,

öyle sahip çıkarlar tahtlarına.

Bize en kallavi baba,

kozalarına gir bak hepsi

ağlak, demode ve hasta.

Oda, oda, ofis,

bir düzine X, Z

Cami, havra, kilise

dinli, dinsiz X, A

Amelesi de Y patronu da

koca dünyada ne var ne yoksa onlarındır.

Ellerini aç göğe yıldızlar bile onların.

Onlar, biz

biz, onlar.