Öldüm/ POEM

Kar taneleri,

bir jilet gibi

kesti sanki

hiç bir şeyim kalmadı.

Bağırarak yürüdüm,

köpeklerle yürüdüm.

Elimde poşet, 

poşettekine muhtaç yürüdüm.

Kimse duymadı.

Katrana bulanmış 

kat kat yüzlerimin ardında

gözleri açılmamış, çapaklı

dili yok bir kedi yürüdük.

Kedi, yılan, kurbağa, 

neydiysek artık, ay, kağıt, rögar kapağı 

her neydiysek yürüdük.

Sırtımızda onlar.

Onlar ki çoklar.

Yatağımızda, okulumuzda,

katranın ardında, berisinde

Onlar sırtımızda... Yürüdük.

Ben de illa birinin sırtındaydım,

hepimizin biz 

ensesinde boza,

gözyaşlarında kan pişirdik.

Ettik, yaptık, yaptım.

Gittik, geldik, öldüm.

Öldüm.