Ceset, Lilyum, Kurtuluş / POEM

Saydam lilyumlar fışkırır yaralarımdan

yavaş yavaş boyanırlar akan kanımla
rengini kazandırdığım her çiçek şuan

saplanıyor yılan dişi gibi vücuduma.

Toprağa mıhlanmış bir ceset bedenim

Sessizlik işkencesinden bitap beynim

Ne varsa gökte gitti, kalmadı bir şeyim

Söz gitti, çürüdü suret meğerse tekmişim.

Keyfi bilir lilyumların, ayın, kaldım işte saydamım

çekildi kanım, ruhum, kaybettim ama aldatmadım.
Yankılardan iyidir elbet kursağımda kalan, anladım,
yok sanıyorum ummaktan başka yanılmışım.
Kaybetsem de olmadığın kadar kurtuluşa yakınım.

Saydam lilyumlar fışkırır yaralarımdan

yavaş yavaş boyanırlar akan kanımla
rengini kazandırdığım her çiçek şuan

saplanıyor yılan dişi gibi vücuduma.