Masa da Masa / POEM

Hasret kaldım onlara
bir şey bekleyen gözlerle değil
sema ile bakanlara.
Hasretim bir masa etrafında
bir sandalyem bulunsun aralarında.

Enes'i Nazlı'yı, İzel'i, dedikoducu kızı,
saatlerce ayakta provalara rağmen,
gece eve yürüyerek dönüşümü,
bir daha görür müyüm bilmem.

Kavga etmeyi,
illa ki haksızın başını yemeyi,
Kuliste ağlayanları,
belediyenin mide bozan
meyve sularını,
evden uzak
evin içinde
koltukta uyumayı,
fırça yemeyi,
hocanın umutsuz bakışlarını
bir daha ne zaman
 geliriz bir araya orada,
   o yaşlarda tabi,
     bilmem.

Biliyorum oradasınız,
 biliyorum masanız masa,
  sandalyeniz var, neşeniz,
    kötü şakalarınız, kollayışlarınız orada
Bir daha andım,
 bir daha sarıldım,
  bir daha bir daha,
Fakat bilirim ki yenileriyle de tanışacağım,
susmadan konuşacağım,
  bıkmadan dinleyeceğim
    ve bekleyeceğim.