Uyandım / POEM

Şakaklarımda bir tabur adam
yürüyor postallarını vura vura.
Kaşım yarılmış, 

kaburgalarım batıyor, 

yedi yıl evvel

bitkin düşmüşüm, uyandım.

Ensemde lanet bir tutulma,
yüzüme tutulan ışık
 ben diyeyim bin
  sen de bin beş yüz iğne ucu
gibi beynime saplanıyor,
öyle uyandım.

Unutamıyorum 

boğulduğumu,

unutmak istiyorum bağırışlarını
gün ışığında görememeyi,
unutmak, uyanmaz olaydım.